تنهاترین تنها

چقدر این شب یلدا را دوست دارمبهانه ی دلپذیری که بانیِ دیدارهاست ، که با لبخندی ، نفس نفس زنان ، از فاصله های دور می رسد ، دست های تنها مانده میانِ مشغله های روزگار را می گیرد و به واسطه ی احساسی عمیق و چند هزارساله ، آدم ها را دور هم جمع می کند .یلدایی که ته تغاریِ پاییز است و نو رسیده ی خوش یُمن و دلبرانه ی زمستان ،یلدایی که عاشق است ...که سرآغازِ جاودانه ترین لبخند هاست ،سرآغازِ گرم بودن و گرما بخشیدن در دلِ سردترین شب ها و بی فروغ ترین روزها ...این یلداهای با هم بودن فرصت خوبی ستفرصتی برای شستنِ غبارِ تنهایی از آینه ی دل ،فرصتی برایِ دوست داشتن و دوست داشته شدن ،به بلندایِ یک دقیقه ،به وسعتِ یک عمر ... + نوشته شده در پنجشنبه سی ام آذر ۱۴۰۲ ساعت 7 PM توسط حسن  |  تنهاترین تنها ...